Over het veranderen van de wereld.

Jullie moderne mensen denken dat jullie hoogontwikkeld en geciviliseerd zijn. Maar op mijn reizen door de wereld heb ik het tegendeel vastgesteld; jullie handelingen en plannen verraden geen enkele beschaving. Ze verraden een ongebreideld egoïsme. Bij jullie denkt iedereen alleen aan zichzelf. Maar als je altijd enkel en alleen uit bent op je eigen voordeel, loop je de kan mis om de schoonheid van de mensen te zien. En wanneer je de schoonheid van de mensen niet ziet, zul je jezelf niet veranderen. Je zult er niet in slagen de geest van de mensen vleugels te geven. Zolang je de geest van de mensen geen vleugels geeft, zullen de mensen niet naar zichzelf kijken met de ogen der liefde. En dat is nu juist nodig. Jij bent nodig. Jij kunt er een begin mee maken. Je kunt mensen met een open hart en in liefde tegemoet treden, zoals het bij ons al duizenden jaren de gewoonte is. Je kunt hun geest verheffen en hen aansporen, waardoor er verandering plaatsvindt.

We weten allemaal dat we niet kunnen doorgaan zoals we tot nu toe gedaan hebben. De maatschappij geeft het op. Het geldstelsel stort in elkaar. Tegelijkertijd wordt Obama president van de verenigde staten. We applaudisseren voor hem en vestigen onze hoop op hem. Maar we luisteren niet naar wat hij zegt. We gaan gewoon door. We stoppen niet met steeds dezelfde stomme dingen te doen. Obama heeft gelijk: ‘Yes, we can change’ – ja, we kunnen veranderen. We hebben alleen maar deze ene aarde. Ieder van haar zeven miljard bewoners is een van haar burgers. Ieder heeft het recht op de aarde te leven. Ze behoort ons allen toe. Het is absurd om te strijden om land. Niemand kan zich aanmatigen de bezitter te zijn van de aarde. Wanneer we snappen dat we allemaal burgers zijn van deze ene aarde, zullen we kunnen samenwerken – zullen we elkaar kunnen ondersteunen – wat geluk en welstand teweeg zal brengen, in plaats van oorlog en armoede. We moeten anders gaan denken, we moeten het ijs in onze harten laten smelten. Dat is helemaal niet zo moeilijk, als we maar beginnen me naar onszelf te kijken. We kunnen daadwerkelijk burgers worden van deze ene wereld als we het bewustzijn in onszelf ontdekken. Ik heb de indruk dat wij eskimo’s daarbij behulpzaam kunnen zijn. Wij hebben duizenden jaren onder de ruigste omstandigheden geleefd. Wij kunnen de wereld onze kennis bieden van hoe we de geest van de mensen vleugels kunnen geven; we kunnen helpen hen de ogen te openen voor de ongelooflijke schoonheid die ons allen omringt – een schoonheid die we kunnen ontdekken als een mens lacht. Of als mensen samen lachen. Mijn moeder zei altijd: ‘Lach nooit om iemand, maar altijd met hem!’ Want als je om iemand lacht, kwets je hem, maar als je samen met hem lacht, geef je de geest van jullie allebei vleugels. Dit gezamenlijke lachen zijn we verleerd. Als we het zouden herontdekken dan zou de wereld opleven. We zouden onze balans hervinden en daarmee de balans van de wereld. Maar het is te laat. We kunnen het smelten van het grote ijs geen halt meer toeroepen. Jij en ik kunnen er niets tegen beginnen. Het ijs zal verdwijnen. Dat is een feit. We kunnen niets aan dit feit veranderen. Maar we kunnen onszelf veranderen. ‘Yes, we can!’ Maar hoe gaat dat in zijn werk? Hoe worden we tot mensen die zichzelf eerbiedigen – die anderen eerbiedigen – die d de natuur eerbiedigen? Waar moeten we beginnen? Door het te doen. Je zult veranderen door de natuur te eerbiedigen. Je zult veranderen als je de schoonheid van het land gewaar begint te worden. Je zult veranderen als je de dieren voorzichtig en respectvol bejegent. Je zult veranderen als je je medemensen met liefde en hartelijkheid tegemoet treedt. Het is heel eenvoudig. Alles hangt af van je bereidheid om de eerste stap te doen. Tijdens een gesprek in. New York zei iemand tegen me: ‘Angaangaq, dat is toch te simpel. Zo eenvoudig gaat dat niet.’ Ik zei: ‘Je hebt gelijk, maar wij zijn eht die de dingen zo ingewikkeld hebben gemaakt. In de werkelijkheid is het zo eenvoudig.’ Het is echt zo eenvoudig. Verandering begint niet buiten jezelf om. Niet in de verenigde naties, niet in regeringsgebouwen, niet in het witte huis, niet in de parlementen. Het begint hier – hier, in je hart. Niet daar. Het is. Niet de politiek die een verandering in de wereld teweegbrengt. De mensen veranderen zichzelf. En pas als ze veranderen, zal de wereld volgen. Ik zeg niet dat er geen strijd of conflict meer zal zijn als we elkaar van hart tot hart tegemoet treden. We zullen er verschillende meningen op na houden en verschillende standpunten verdedigen. Maar we zullen het in een andere geest doen – in een verheven geest van waardering en hoogachting. We zullen niet meer alleen onze eigen egoïstische doelen zien en proberen overal ons voordeel te halen. We zullen respect hebben voor onszelf. Dat is wat het verschil maakt. Hoogmoed en zelfoverschatting regeren de wereld vandaag de dag. Iedereen denkt de ander te moeten bedotten. Jullie in het Westen menen superieur te zijn aan alle anderen. Maar jullie slagen er niet in de wereldarmoede effectief te bestrijden. Jullie bedrijven slechte politiek. De belangrijkste dingen in het leven worden door jullie verwaarloosd. Een enkel voorbeeld: Jullie verlammen jullie boerenbedrijven en betalen de boeren om hun land braak te laten liggen. Maar jullie importeren wel voedingsmiddelen uit verre landen. Jullie zouden in West-Europa genoeg voedsel kunnen produceren voor de hele wereld. Maar jullie doen dat niet meer. Jullie zijn de verbinding met de natuur kwijtgeraakt. Jullie hebben geen gevoel meer voor de harmonie van het leven. Zo kan het niet doorgaan. Jullie moeten veranderen, wij moeten veranderen. Begin ermee! Vandaag nog! We kennen een oude voorspelling. De ouden zeggen: ‘Eens komt de dag dat de grote zeearend zijn vleugels uitslaat en van de ijsbergen wegzweeft.  Er zal een frisse wind waaien waarin wijsheid en kennis met elkaar zijn verbonden.’ Ik verlang er zo naar dat deze voorspelling bewaarheid wordt! De geur van deze nieuwe tijd kan ik al ruiken.